Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να μιλήσεις σε ένα παιδί. Να του εξηγήσεις, να το διορθώσεις, να του δείξεις τον δρόμο.
Κι όμως... Yπάρχει ένας μόνο τρόπος που το παιδί ακούει πραγματικά με την καρδιά του:
Μέσα από ένα παραμύθι.
Το παραμύθι δεν κουνάει το δάχτυλο – κρατά το χέρι
Όταν λες σε ένα παιδί “μην το κάνεις αυτό”, ενεργοποιείται ο αμυντικός μηχανισμός του. Νιώθει ότι κάποιος του βάζει όρια.
Όταν του διηγείσαι μια ιστορία για έναν μικρό ήρωα που έκανε το ίδιο λάθος… ξαφνικά βλέπει τον εαυτό του μέσα στην ιστορία. Δεν του λέμε τι να κάνει. Του δείχνουμε. Με τρόπο τρυφερό, διασκεδαστικό, μαγικό.
Η φαντασία είναι η γλώσσα των παιδιών
Ένα παιδί δεν καταλαβαίνει ηθικές έννοιες όπως “ευθύνη”, “ειλικρίνεια” ή “ενσυναίσθηση”, αν του τις διδάξεις με λόγια.
Καταλαβαίνει όμως τι σημαίνει να κλέψει ένας μικρός δράκος ένα λουλούδι και να νιώσει ενοχές, ή να μοιραστεί η μικρή μονόκερη τη μαγική της ουρά με έναν φίλο.
Το παραμύθι μεταφράζει τη ζωή στη γλώσσα του παιχνιδιού. Και μέσα στο παιχνίδι, όλα είναι πιο εύκολα να αγαπηθούν.
Το παραμύθι χτίζει τα θεμέλια χωρίς να το καταλάβει
Μέσα από μια ιστορία, το παιδί μαθαίνει:
Να αναγνωρίζει συναισθήματα
Να μπαίνει στη θέση του άλλου
Να καταλαβαίνει τις συνέπειες
Να διαχωρίζει το καλό από το κακό
Να βρίσκει λύσεις μέσα από συμβολισμούς
Και το σημαντικότερο; Δημιουργεί θετική μνήμη γύρω από την “αλλαγή”. Γιατί δεν του ζητήσαμε απλώς να “διορθωθεί” – του δείξαμε πώς να γίνει ήρωας.
Το παραμύθι χτίζει δεσμό με τον αφηγητή
Ένα παραμύθι δεν είναι μόνο “μάθημα” για το παιδί. Είναι και μοίρασμα.
Όταν ο γονιός, ο παππούς ή η νονά λένε στο παιδί ένα παραμύθι γραμμένο ειδικά για εκείνο, χτίζουν έναν δεσμό που δεν ξεχνιέται ποτέ.
Γιατί αυτό το παραμύθι δεν είναι απλώς λέξεις. Είναι απόδειξη ότι κάποιος το βλέπει, το καταλαβαίνει, το αγαπά.
Μάθημα χωρίς δάκρυ – παραμύθι με χαμόγελο
Δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό από ένα παιδικό μυαλό που ακούει με τα μάτια γεμάτα φως.
Κι αν θέλουμε να του μάθουμε τον κόσμο, ας του τον πούμε με τον πιο όμορφο τρόπο:
Με ένα παραμύθι.